Druga część wykładu Julio Loredo pt “Chrześcijański porządek społeczny w myśli Plinia Correi de Oliveira” [adrotate group=”9″]
8 października 2011 roku odbył się VIII Kongres Konserwatywny.
W tym roku Instytut Edukacji Społecznej i Religijnej im. Ks. Piotra Skargi (organizator Kongresu) spotkanie odbyło się pod hasłem „ Zasady chrześcijańskie jako fundament porządku społecznego”.
Kilkuset zgromadzonych gości powitał wiceprezes Stowarzyszenia Kultury Chrześcijańskiej Sławomir Skiba., a następnie rozpoczęły się prelekcje:
1 Julio Loredo – Chrześcijański porządek społeczny w myśli Plinia Cirrei de Oliveira
2 prof. Jacek Bartyzel – Od barbarzyństwa do cywilizacji chrześcijańskiej (średniowieczna Christianitas jako model)
3 prof. Mieczysław Ryba – Zasady chrześcijańskie w życiu społecznym w Polsce i odwrót od nich w ostatnim stuleciu
4 prof. Michał Wojciechowski Moralność podstawą funkcjonowania zdrowej gospodarki
Na zakończenie Kongresu odbył się koncert muzyki klasycznej, podczas którego wystąpili instrumentaliści orkiestry Filharmonii im. K. Szymanowskiego w Krakowie w składzie: Paweł Nyklewicz, Janusz Antonik, Wojciech Turek.
— * * * —
Człowiek opiera się na Bożej pomocy przede wszystkim przestrzegając prawa moralnego. Roślina czy zwierzę jest ograniczone przez prawa natury. Nie może wybierać. Inaczej jest w przypadku człowieka, obdarzony jest wolną wolą. Może działać, różnicować działanie bądź w ogóle powstrzymać się od działania zgodnie ze swoją wolą.
Jednak powstaje pytanie czy jego działania są obojętne czy też istnieje jakiś standard zachowań, który by określał czy są one właściwe czy niewłaściwe, dobre czy złe? Gdyby były one obojętne sugerowało by to, że nie istnieje żaden porządek, a to jest zasadniczo niemożliwe. Odpowiedź oczywiście jest taka, że te zachowania nie są obojętne. Bóg, który ustanowił porządek w wszechświecie także zostawił zasady uporządkowanego zachowania się racjonalnych istot. To jest właśnie prawo moralne.
Działania są dobre lub złe, właściwe lub niewłaściwe zgodnie z tym czy odpowiadają czy też nie Bożej intencji. Dlatego prawo moralne także odbija Boską mądrość. To prawo moralne zostało wyryte przez Boga w samej naturze człowieka, to jest Boskie prawo naturalne. A następnie było nauczane przez samego Boga poprzez Boskie objawienie, to jest Boskie prawo pozytywne. Człowiek aby postępować w zgodzie z porządkiem wszechświata i z tego powodu zachowywać spokój jest zobowiązany postępować zgodnie z prawem moralnym. Oto dlaczego doktor Plinia Correi de Oliveira wpisując chrześcijaństwo w cywilizację nazywa ją antyliberalną.
Idźmy jeszcze krok dalej. Skłonność człowieka do opierania się na Bożej pomocy dla osiągnięcia swojego ostatecznego celu, którym jest wieczne szczęście, jest zaspokajana przez Boga, który miłosiernie zniża siebie do poziomu człowieka, prowadząc go po ścieżkach prawości, jak matka prowadzi dziecko, które dopiero uczy się chodzić. Ta relacja, z której człowiek z jednej strony zmierza ku Bogu, a z drugiej Bóg przychodzi mu z pomocą, aby doprowadzić go do wiecznego szczęścia, jest innymi słowy religią, która stanowi wyższy porządek, porządek nadprzyrodzony.
Encyklopedia katolicka określa porządek nadprzyrodzony jako „Zespół skutków przekraczających władzę stworzonego wszechświata dobrowolnie okazanych przez Boga, w celu wywyższenia racjonalnych stworzeń ponad ich rodzimą sferę o sferę życia i przetworzenia na Boże podobieństwo”.
W samym sercu porządku nadprzyrodzonego odnajdziemy Boską Łaskę. Czyli stworzony udział w niestworzonym życiu Boga. To jest życie łaski, które pozwala nas kroczyć tą ścieżką. Teraz zaaplikujmy te wszystkie zasady do porządku społecznego. Obserwując naturę ludzką zauważymy wewnętrzną skłonność do wchodzenia w relacje z innymi ludźmi. Jest to tak zwany instynkt do stowarzyszania się, który powoduje, że człowiek usilnie dąży do życia stale w społeczeństwie. Pan Bóg będąc autorem natury ludzkiej jest także autorem instynktu stowarzyszania się, a więc także wszystkich konsekwencji tego stanu rzeczy. Innymi słowy społeczeństwo jest zaplanowane przez Boga. Trzeba zapytać czy społeczeństwo jest ograniczone i zobowiązane do postępowania zgodnie z pewnymi prawami czy też jest przypadkową aglomeracją istot? Właściwa odpowiedź zawiera się w pierwszej części pytania.